Gençlik yıllarımın yeni başladıgı dönemlerdi..Mahallemizde yürek sızım, vefasızım olan hayatımın kadınını tanıma fırsatına eriştim. Onu görebilmek ugruna sabahlara kadar mahalle bekçisi gibi nöbet tutuyordum.Onu göremedigim an, sanki damarlarımdan kanım çekiliyordu. Bir an göz göze gelmek için ömrümü isteseler yok demezdim. Kan gibi, can gibi,bedenime işlemişti.Oda bana karşı boş degilmiş, sınıf arkadaşım Ayşe bu bilgiyi bana bir paket sigara karşılıgı satmıştı. Ayşeye, bir birimizden haber getirip götürürse
hergün sigarasını alacagımı söyledim. Ayşe kabul etti.
Aşkımız başlamış oldu. Hergün mektup gönderiyordum.
Evde gül bırakmadım diye annemle dövüşüyordum.
Aşk ne oğlum sen okulunu bitirmeye bak sana köyden birkız buldum hanım hanımcık,terbiyeli,hem ben onu çok seviyorum, iyi kız, dedi.
- Anne ben emineyi seviyorum,onunla evlenecegim!! dedim. Annem;
- Oğlum onlar bize uygun degil! O kız seninle dalga geçiyordur, babası annesi daha bize selam bile vermedi. Mahalleden kimseyle konuşmazlar.
Aklını başına al.Sonra çok acı çekersin, dedi.
Annemi hiç duymuyordum. Aklımda fikrimde varsa yoksa Emine vardı.
Bir gün bütün cesaretimi toplayıp ona duygularımı anlattım.
Çıkma teklif ettim, kabul etti ..Aşıkların mekanı Yosun pastahanesinde buluşup konuşuyorduk. Gözlerimiz çakışıyor,ellerimiz titriyordu. Heyecandan kalbim yerinden çıkacak sanıyordum. Bana sevgiyle baktıgı zaman içimde bir şeylerin
kopup ona aktıgını hissediyordum. Çok mutluydum çokkkkkkkkk!!!Haykırmak, Seni Seviyorum diye sokaklarda koşmak, tüm insanları sevmek istiyordum. İçim kıpır kıpırdı.
Her geçen gün aşkımız daha güçleniyordu. Dünyada hiç bir güç aşkımızın önüne geçemez diyorduk ..
Birgün evlerinin önünde bir kalabalık gördüm ."Bu ne?" diye arkadaşıma sordum. Sormaz olaydım dünyam başıma yıkıldı.
Sevdigim kızın tatlısı yeniyormuş.Oraya nasıl çöktüm hatırlamıyorum. Bayılmışım, arkadaşlar hastaneye götürmüşler.Mide kanamasından yatırmışlar beni.Kendime geldigimde annemi başımda buldum.
İlk işim Emineyi sormak oldu. Annem;
- Oğlum üzülme,Eminenin ailesi seni duydu ve tatlıyı iptal etti.Hastaneden çık istemeye gidecegiz ,dedi. Bende;
-Anne,ben çok iyiyim hadi gidelim, dedim. Annem;
- Deli daha ameliyattan yeni ayıkıyorsun, sabret biraz Emine kaçmaz,dedi.
Ama yanılmıştı annem.Emine o gün kaçmış beni çok seven,uğrumda can verecek olan aşkım, başkasıyla kaçmıştı.
Banada bir not bırakmıştı."Arif seni kullandıgım için kusura bakma. Sevgilimi kıskandırmak içindi hepsi. Umarım sende kendine uygun birini bulursun .Herşey için sağol,iyi kalpli arkadaşım."
Bu benim ilk aşkım, ilk yedigim darbe olarak bende yaşıyor ; ama hala yüreğimde bir yerler kanıyor..
SON
ARİF KAYA